Fuqia e Inkurajimit!
Helen, mësuesja e matematikës së shkollës së mesme, vuri re një të premte se mësimi që po përpiqej të jepte nuk po i ecte mirë. Kështu që, ndaloi dhe u kërkoi nxënësve të bënin një listë të të gjithë fëmijëve të klasës dhe përkrah emrit të shkruanin gjënë më të bukur që vlerësonin tek ai person. Në fundjavë, Helen i mblodhi listat dhe i shkruajti secilit student një letër ku përmblodhi të gjitha gjërat e këndshme që klasa kishte thënë për të. Të hënën, ajo ua shpërndau listat përkatëse secilit student. Fëmijët u habitën se sa shumë u inkurajuan nga fjalët që lexuan.
Kaluan disa vite dhe një ditë Helen u prit në aeroport nga prindërit e saj. Ndërsa po shkonin në shtëpi, prindërit e pyetën nëse i kujtohej Mark Eklund. Ajo u përgjigj: “Po patjetër, si është ai?” Po rata i thanë: “Ai është vrarë në Vietnam dhe prindërit e tij na kërkuan nëse ti mund të shkosh në funeralin e tij.”
Helen shkoi në funeral dhe pas ceremonisë mortore, prindërit e Markut hapën portofolin e tij dhe nxorën një copë letre të ngjitur, dhe të palosur shumë herë, dhe e pyetën nëse ajo e mbante mend atë listë. Ishte lista që ajo vetë kishte përpiluar atë fundjavë në shkollën ku jepte mësim. Prindërit e Markut i thanë: “Ai e kishte me vete kur vdiq dhe duam t’ju falënderojmë nga zemra. Siç mund ta shihni edhe vetë, Marku e ka vlerësuar shumë këtë gjë.” Shokët e tjerë të klasës u afruan dhe të gjithë pohuan se edhe ata akoma i mbanin ato lista. Chuck e mbante listën e tij në sirtarin e sipërm të tavolinës së tij në shtëpi. Gruaja e Gjonit shtoi: “Gjoni më kërkoi ta fusja listën e tij në albumin e dasmës sonë. Marilyn tha se ajo e mbante listën në ditarin e saj. Vicki e nxorri të sajën nga çanta, duke thënë: “Mendoj se të gjithë i kemi ruajtur listat tona”. Atëherë Helen tha: “U ula dhe qava. Nuk e kisha imagjinuar kurrë fuqinë që ka inkurajimi.”
Bibla na thotë që “të inkurajojmë njëri-tjetrin dhe të ndërtojmë njëri-tjetrin” (1 Thesalonikasve 5:12). Le të inkurajojmë njëri – tjetrin!
Related Posts
- 99
Veprat e Apostujve, kapitulli 15, vargu 28, thotë: “Në fakt na u duk mirë Frymës së Shenjtë dhe neve që të mos ju ngarkojmë asnjë barrë tjetër përveç këtyre gjërave të nevojshme “ Ky është vërtet një varg interesant dhe një fjali vërtet interesante në mes të kapitullit 15 të veprave… - 98
Jezusi e mbolli dashurinë e Tij në zemrat tona dhe dëshiron që ne ta ndajmë atë me të tjerët. 1 Pjetrit 1:22-23 Përgatitja e një kopshti – kultivimi i tokës, ujitja e rregullt, kontrolli i barërave të këqija – kërkon kohë dhe përpjekje të vazhdueshme. Por kopshtari shpenzon më pak… - 98
Në vitet e fundit të jetës së tij, apostulli Gjon shkroi: “Kush lindi nga Perëndia nuk kryen mëkat” (1 Gjonit 3:9). Në po të njëjtën lëtër, pak më sipër, ai thotë: “Po të themi se jemi pa mëkat, gënjejmë vetveten dhe e vërteta nuk është në ne.” (1:8). Ekziston një dallim i… - 98
Sot, ka të krishterë të cilët besojnë se të qenit njeri i mirë është rruga drejt shpëtimit. Ata nuk e ndjejnë se kanë nevojë për dikë që t’i shpëtojë sepse mëkatet e tyre janë shumë të vogla. Mjafton që shkojnë në kishë dhe nuk kanë bërë kurrë mëkate “të mëdha”.… - 98
Të mëdha janë shpërblimet për ata që vazhdimisht tregojnë mirënjohje ndaj Perëndisë. Kolosianëve 2:6-7 Parashtrimi i kërkesave tona tek Zoti me anë të lutjes është vetëm një aspekt i komunikimit tonë me Të. Një pjesë tjetër e lutjes – e cila shpesh neglizhohet – është falënderimi (Filipianëve 4:6). Ati dëshiron që…
