Ti nuk lodhesh asnjëherë.

Unë nuk do lexoj vetëm një varg për sot, por do lexoj disa vargje. Dhe në vend që të komentoj për këto vargje, do të lë që këto vargje të flasin vetë për veten. Ndaj dua t’ju inkurajoj që thjesht t’i lini këto fjalë të rrënjosen në zemrën tuaj dhe unë do lë që ky tekst të na drejtojë ndërsa lutemi sipas tij.
Ndaj le të lexojmë Isaia, kapitulli 40, vargu 28.
“Nuk e di ti, vallë, nuk e ke dëgjuar? Perëndia i përjetësisë, Zoti, krijuesi i kufijve të tokës nuk mundohet dhe nuk lodhet, zgjuarsia e tij është e panjohshme.
Ai i jep forcë të lodhurit dhe rrit fuqinë e të këputurit.
Të rinjtë mundohen dhe lodhen, të rinjtë e zgjedhur me siguri pengohen dhe rrëzohen,
por ata që shpresojnë te Zoti fitojnë forca të reja, ngrihen me krahë si shqiponja, vrapojnë pa u lodhur dhe ecin pa u lodhur.”
Perëndi, ne të lavdërojmë si Perëndinë e përjetshëm, Ai që na krijoi dhe Ai që na mban. Ne të lavdërojmë jo vetëm për zgjuarsinë Tënde të panjohshme, por edhe për fuqinë Tënde të pafundme. Ti nuk lodhesh asnjëherë.
Oh, Perëndi, ne jemi të përulur. Çdo natë, kur shtrihemi për të fjetur, edhe personi më i fuqishëm në botë për pesë, gjashtë, shtatë, tetë, nëntë orë në ditë, mbështillet si një foshnjë i vogël, totalisht i pashpresë, në pamundësi për të bërë gjë, kjo për shkak se ka nevojë për pushim.
Ti, o Perëndi, nuk ke nevojë për pushim të tillë. Ti vazhdon të jesh Krijuesi, Ai që mban kufijtë e tokës. Ndërsa ne flemë, Ti je Ai që na ruan. Dhe ndërsa flemë, Ti punon në gjithfarë mënyrash në të gjithë botën.
Ne të adhurojmë për fuqinë Tënde të përjetshme dhe të pafundme, dhe i kthejmë sytë nga Ti sepse jemi njerëz të dobët. Ne nuk kemi fuqi veçse në Ty, o Perëndi.
Në këtë jetë unë lutem që Ti të na ndihmosh të gjithëve që ta kuptojmë këtë dhe që ta shohim dobësinë tonë. Unë lutem që Ti të na ndihmosh ta shohim këtë në jetën tonë. Na ndihmo ta shohim dobësinë tonë pa Ty, që Ti je burimi i forcës dhe Ti premtove të na e japësh kur ta kërkojmë.
Ndaj edhe njerëzit më të shëndetshëm mes nesh lodhen. Edhe më të rinjtë mes nesh rraskapiten, por ata që shpresojnë në Ty do të marrin forca të reja, do të ngrihen me forca të ripërtërira.
Ndërsa ngrihemi lart, ne të lavdërojmë Ty për këtë tablo të krahëve si shqiponja, vrapojmë pa u lodhur dhe ecin pa u lodhur. Perëndi, ne lutemi për forcën Tënde sot dhe në çdo aspekt të jetëve tona. Ne i kthejmë sytë nga Ti si forcën tonë dhe të lavdërojmë për sigurimin Tënd. Ne të lavdërojmë për çdo frymëmarrje që marrim. Ne të lavdërojmë për çdo rrahje zemre që Ti forcon dhe që bën që të ndodhë. Dhe lutemi për forcën Tënde në çdo mënyrë, për forcën Tënde frymërisht sot, për forcën Tënde emocionalisht sot, për forcën Tënde fizikisht sot, për forcën Tënde në marrëdhëniet tona sot. Perëndi, Ti je Ai që na mban dhe ne të shohim Ty si burimin e forcës së pashtershme në jetët tona.
Në jetët tona ne lutemi, amen.

Related Posts